Lete ptice, lete avioni
A života jure kamioni
Moja duša pješke sama
Boja joj je blaga tama
Sva od pjesme ona pijana
U meni je tuga zaspala

Ja sam rođen između dva rata
Između asfalta i blata
Na raskršću mnogih želja
Sto žalosti, kap veselja
I sudbina sva od kamena
U meni je tuga zaspala

Kad bi čovjek barem imo krila
Cijelo nebo kuća bi mu bila
A ne ova od besmisla
I sa svih me strana stisla
Blentava od jada logika
U meni je tuga zaspala

Lete ptice, lete avioni
A života jure kamioni
Od saznanja muka dođe
A što dođe to i prođe
Nada mi se uzaludila
U meni je tuga zaspala

Boris Novković

[1265]